Rolmodel 25-04-2024

Aan mijn foto is te zien dat ik een echte advocaat ben: in een strak pak, met een voldane glimlach, poserend achter een kunstwerk in een sjiek kantoor. Als enige advocaat in het boekje bleek ik de meest welgeziene gastspreker te zijn. Eens in de zoveel tijd geef ik als “rolmodel” dan ook gastlessen aan VMBO-leerlingen.

Wat maakt iemand een rolmodel, vroeg ik mij af toen ik gevraagd werd. Zijn dat de karaktereigenschappen en/of gaat het om de positie die je bekleedt? Gelukkig hebben de opstellers van het boekje een handje geholpen door een (Van Dale) definitie te geven van het rolmodel: Iemand die op voorbeeldige wijze voldoet aan een bepaald rolpatroon c.q. gedragspatroon dat eigen is aan een maatschappelijke rol.

Ik dacht dat de scholieren zouden willen weten waarom ik advocaat ben geworden. Mijn antwoord zou zijn dat ik mensen wil helpen met het oplossen van hun problemen, voor de zwakkeren wil opkomen, mensen kan geven waar zij recht op hebben en dat iedereen recht heeft op rechtsbijstand. Ook zou ik ze vertellen dat een doorzetter ben, en dat ik ooit ook op een VMBO-school had gezeten...

Eenmaal in de klas bleek dat nagenoeg alle vragen te herleiden waren tot een aantal ham vragen: Meneer hoeveel verdient u per maand? Meneer staat u wel eens criminelen bij? Meneer heeft u wel eens gelogen? Toegespitst op de definitie van het rolmodel betekende dit dat advocaten op een voorbeeldige wijze voldoen aan een gedragspatroon dat eigen is aan een maatschappelijke rol, namelijk door liegen en bedriegen veel geld verdienen aan criminelen. Kennelijk is dat het beeld van de advocatuur bij kleine kinderen. Zij wij daar debet aan? Of is het een karikatuur die gecreëerd wordt in de media en de filmindustrie? Ik kan daar geen antwoord op geven. Wat ik wel weet is: wie de kinderen heeft, heeft de toekomst.

Misschien had ik toch niet zo gelikt moeten poseren...