Deurwaarders zijn niet transparant 24-04-2024

Dat durf ik te betwijfelen. Het komt in mijn praktijk meer dan eens voor: je hebt een zaak glorieus voor je cliënt gewonnen, maar een voortvarende executie door de deurwaarder blijft achterwege. Executie van vonnissen is een exclusieve ambtelijke taak van de deurwaarder. Als advocaat sta je langs de lijn. Als je een vonnis naar een deurwaarder stuurt dan krijg je meteen een opdrachtbevestiging met verwijzing naar de algemene voorwaarden. Daarna hoor je geruime tijd niets meer. Van regelmatige terugkoppeling is geen sprake. Je moet er zelf maar achteraan bellen. Met andere woorden, de deurwaarders voeren hun ambtelijke taak niet naar behoren uit. Hoe dan kan weet ik niet. Wellicht zijn er te weinig gerechtsdeurwaarders. En als eenmaal gelden door de deurwaarder namens cliënten worden geïnd dan duurt het vervolgens onredelijk lang voordat deze bedragen worden doorgestort. Het lijkt alsof de deurwaarders er beleid van hebben gemaakt om bedragen zo lang mogelijk op een hun eigen rekeningnummers te laten staan en dat zij dienaangaande onderlinge afspraken hebben gemaakt. Ik heb geen deurwaarder meegemaakt die binnen een paar dagen voor doorstorting zorgdroeg. Ik sluit niet uit dat deurwaarders gemiddeld tienduizenden, zo niet honderdduizenden euro's aan gelden op hun rekeningen hebben staan die niet voor hen zijn bedoeld. Als je uitgaat van een gemiddeld rentepercentage van 3 a 4% kun je nagaan dat grote sommen geld aan rente wordt geïnd. Dit rentevoordeel worden de belanghebbenden echter niet doorgegeven. Je kunt je afvragen of deze vorm van mogelijk rentenieren door de beugel kan.

De deurwaarders hebben ook een dubbele pet op. Naast hun ambtelijke taak zijn ze gewoon ook rechtshulpverleners. Ze treden gewoon op als gemachtigde op in arbeids- en huurzaken en in zaken waarvan het financiële belang onder 5.000 euro ligt. Deze financiële grens zal binnenkort zelfs worden verhoogd naar Euro 25.000,00. Ik vermoed dat deurwaarders hierdoor ontzettend veel zaken in eerste aanleg zullen behandelen. Op zichzelf genomen is met de rechthulpverlenende taken van een deurwaarder niets mis mee. Wat ik mij wel afvraag is of er sprake kan zijn van belangenverstrengeling en/of oneerlijke concurrentie. Vanwege hun dubbel pet beschikken de deurwaarders immers op grond van hun ambtelijke taak over vertrouwelijk informatie, zowel van debiteuren als van crediteuren. Hierdoor worden zij niet alleen bevoordeeld ten opzichte van andere rechtshulpverleners, maar is er ook een realistisch gevaar dat deze vertrouwelijke informatie kan worden misbruikt. Is hier überhaupt wel adequaat toezicht op?

Ik pleit voor een open discussie met de beroepsorganisatie van de deurwaarders voorop. Het wordt tijd dat ook bij deze beroepsgroep enige transparantie komt.

Ik moet er overigens niet aan denken dat advocaten belast worden met executoriale taken. Tot welke consequentie dit in sommige landen kan leiden heb ik omschreven in een van mijn weblogs die als titel had: 'executie met een pistool'. Wat dat betreft heb ik grote waardering voor de deurwaarders die het ondankbare werk moeten opknappen.